Onze volgende trial weekend zou een stukje heftiger worden dan de Green Divide. Het plan was om 4 dagen door Sauerland te gaan bikepacken. Waar de Green Divide wordt gekenmerkt met een vlak, slingerend parcours. Waarbij de onverharde wegen veelal bijna net zo hard en vlak zijn als een stuk asfalt en de natuur bestaat uit heide en bos die harmonieus in elkaar overgaan. Fietsen door Sauerland daarentegen lijkt meer op avontuurlijk klimmen door rotsachtige bergen. De paden stijgen en dalen stijl, de ondergrond is veelal los grind, zand met grote losse stenen en de natuur is een stuk ruiger. Vanwege de ‘bark beetle’ is er een enorme houtkap in Sauerland, om zo te proberen het bos te behouden.
De route die we zouden gaan fietsen is net als de Green Divideuitgezet door Erwin Sikkens en heet Sweet and Sauerland. Het is een route van ongeveer 250km met iets meer dan 6.000 hoogtemeters. Hij is ingedeeld in 4 etappes, waarbij elke etappe eindigt bij zogenaamde trekkershutten. Ondanks dat het officieel niet mag besloten wij om dit keer te gaan wildkamperen.
Nadat we de auto na een rit van 3 uur hadden geparkeerd, de fietsen hadden beladen en nog een laatste sanitaire stop hadden gemaakt, begonnen we aan de eerste etappe. Het zou een korte rit worden van +/- 40 km, waardoor we rustig zouden kunnen inkomen dachten we. We kwamen er al direct achter dat dit een stuk pittiger ging worden dan de Green Divide, maar ook een stuk avontuurlijker en mooier zou worden. Aangezien we rond 12.00 uur begonnen met fietsen terwijl we nog niet geluncht hadden, besloten we boven op de eerste klim op het terras van de herberg te gaan zitten voor lunch. Hongerig bekeken we de kaart en verlekkerden we ons aan het idee van een goede warme lunch, het bleek niet zo te mogen zijn. De bediening herkende ons meteen als Hollanders en vroeg nog voordat ze de bestelling opnamen, of we wel cash bij ons hadden. Als echte Yuppen konden we dus met lege maag direct weer verder, opzoek naar een pinautomaat of een restaurant waar we wel konden pinnen. We kwamen al snel op een hele stijle onverharde afdaling, waarbij de bomen kriskras over de weg lagen. Dit werd echt de vuurproef voor onze fietsen, iets te heftig bleek meteen. De remkabel van Maartje knalde uit de rem en gelukkig kon Maartje nog net op tijd van haar fiets springen. Meteen een goede oefening of wij als Delftenaren onze naam als fietsenmaker konden waarmaken. Met een 15 minuutjes geklungel met een matige mulittool, tanden en links en rechts wat gescheld, is het ons gelukt om de rem te repareren en konden we weer verder. Met een trots gevoel kwamen we veilig beneden. Beneden in het dorp, konden we gelukkig pinnen, lunchen en alvast eten kopen voor vanavond. Bij een fontein vulden we de waterreservoirs en daarna begonnen we aan de laatste klim van de dag. Wederom een stijle lange klim vol met gravel van de bovenste plank. De eerste etappe zat er op, waar we bij de Green Divide na 5 uur fietsen 100km hadden afgelegd, hadden we hier in Sauerland 45 km gedaan. Aangekomen bij de hut, kwamen we er helaas achter dat er een stel Duitsers stevig bier aan het drinken was en keiharde herrie als muziek aan het afspelen waren. Een beetje ongemakkelijk parkeerden we onze fietsen, pakten we onze campingstoeltjes uit en gingen op 3 m afstand zitten, stilletjes hopend dat ze snel zouden vertrekken. Na 30 minuten werd onze wens vervult en hadden we de plek voor onszelf. We besloten meteen te gaan koken. Zowel tijdens het koken als het eten kwamen er telkens nog localsvoorbij fietsen op ebikes en zagen we ook een aantal jagers langskomen in grote pickups. Dit maakte ons toch een beetje zenuwachtig voor het wildkamperen. Op een gegeven moment kwam er een oudere man een tijdje bij ons zitten die in slecht verstaanbaar Duits hele monologen tegen ons ging houden. Op een gegeven moment vroeg hij waar we zouden gaan overnachten, een beetje vertwijfeld antwoorden dat we overwogen om hier onze tent op te zetten. Er kwam weinig reactie en na 5 minuten verliet hij ons weer. We bleven een beetje in twijfel achter en besloten nog langer te wachten totdat het echt donker was. Toen het begon te schemeren hoorden we duidelijk het geluid van een geweer van een jager. Weer een stukje spanning erbij. Konden jagers met dit beperkte licht wel goed een hert van een mens onderscheiden of zouden we dit reisje eindigen als geflopte jachttroffee van een dronken Duitser. De tent opzetten leek ons de veiligste optie en uiteindelijk hebben we een ongestoorde nacht gehad.
Na ons standaard ontbijtje van overnight oats, een gekookt eitje en koffie, pakten we al onze spullen in en begonnen aan etappe 2. Een dag van 75 km met 2.500 hoogtemeters, veel vergezichten en kuitenbijtende klimmen. Ondanks dat het telkens behoorlijk zwaar was, waren we enorm aan het genieten van het avontuurlijke karakter van deze tocht en de mooie ruwe natuur. Het fijne aan bikepacken is ook dat je constant kan blijven eten. Een uurtje na het ontbijt zochten we altijd een bakkertje op waar we koffie met gebak konden eten, we lunchten uitgebreid bij lekkere restaurantjes, zorgden dat we borrelhappen, biertjes en avondeten kochten in het laatste dorpje van de dag . Op deze manier eten en fietsen we onszelf door de dag heen. De vorige dag hadden we niet kunnen douchen, dus bij een fonteintje ergens halverwege de route in het bos besloten we ons een beetje te wassen. Het was een heerlijke dag. In tegenstelling tot onze vorige hut die midden in het bos stond zonder uitzicht, stond deze hut meer aan de bosrand en hadden we wel een mooie uitzicht over de glooiende heuvels. Kwamen er bij de vorige hut nog de hele tijd fietsers voorbij, hebben we hier geen mens gezien. De borrel bestond uit nacho’s kaasjes en een mooie bijpassende jagermeister, het eten bestond uit een heerlijke pasta. Na nog een avondwandeling te hebben gemaakt waar we een vos en een hert hadden gespot, zette we onze tent op en gingen tevreden slapen.
De eerste etappe zat er op, waar we bij de Green Divide na 5 uur fietsen 100km hadden afgelegd, hadden we hier in Sauerland 45 km gedaan. Aangekomen bij de hut, kwamen we er helaas achter dat er een stel Duitsers stevig bier aan het drinken was en keiharde herrie als muziek aan het afspelen waren. Een beetje ongemakkelijk parkeerden we onze fietsen, pakten we onze campingstoeltjes uit en gingen op 3 m afstand zitten, stilletjes hopend dat ze snel zouden vertrekken. Na 30 minuten werd onze wens vervult en hadden we de plek voor onszelf. We besloten meteen te gaan koken. Zowel tijdens het koken als het eten kwamen er telkens nog localsvoorbij fietsen op ebikes en zagen we ook een aantal jagers langskomen in grote pickups. Dit maakte ons toch een beetje zenuwachtig voor het wildkamperen. Op een gegeven moment kwam er een oudere man een tijdje bij ons zitten die in slecht verstaanbaar Duits hele monologen tegen ons ging houden. Op een gegeven moment vroeg hij waar we zouden gaan overnachten, een beetje vertwijfeld antwoorden dat we overwogen om hier onze tent op te zetten. Er kwam weinig reactie en na 5 minuten verliet hij ons weer. We bleven een beetje in twijfel achter en besloten nog langer te wachten totdat het echt donker was. Toen het begon te schemeren hoorden we duidelijk het geluid van een geweer van een jager. Weer een stukje spanning erbij. Konden jagers met dit beperkte licht wel goed een hert van een mens onderscheiden of zouden we dit reisje eindigen als geflopte jachttroffee van een dronken Duitser. De tent opzetten leek ons de veiligste optie en uiteindelijk hebben we een ongestoorde nacht gehad.
Na ons standaard ontbijtje van overnight oats, een gekookt eitje en koffie, pakten we al onze spullen in en begonnen aan etappe 2. Een dag van 75 km met 2.500 hoogtemeters, veel vergezichten en kuitenbijtende klimmen. Ondanks dat het telkens behoorlijk zwaar was, waren we enorm aan het genieten van het avontuurlijke karakter van deze tocht en de mooie ruwe natuur. Het fijne aan bikepacken is ook dat je constant kan blijven eten. Een uurtje na het ontbijt zochten we altijd een bakkertje op waar we koffie met gebak konden eten, we lunchten uitgebreid bij lekkere restaurantjes, zorgden dat we borrelhappen, biertjes en avondeten kochten in het laatste dorpje van de dag . Op deze manier eten en fietsen we onszelf door de dag heen. De vorige dag hadden we niet kunnen douchen, dus bij een fonteintje ergens halverwege de route in het bos besloten we ons een beetje te wassen. Het was een heerlijke dag. In tegenstelling tot onze vorige hut die midden in het bos stond zonder uitzicht, stond deze hut meer aan de bosrand en hadden we wel een mooie uitzicht over de glooiende heuvels. Kwamen er bij de vorige hut nog de hele tijd fietsers voorbij, hebben we hier geen mens gezien. De borrel bestond uit nacho’s kaasjes en een mooie bijpassende jagermeister, het eten bestond uit een heerlijke pasta. Na nog een avondwandeling te hebben gemaakt waar we een vos en een hert hadden gespot, zette we onze tent op en gingen tevreden slapen.
Route dag 1
Dag 2
Na ons standaard ontbijtje van overnight oats, een gekookt eitje en koffie, pakten we al onze spullen in en begonnen aan etappe 2. Een dag van 75 km met 2.500 hoogtemeters, veel vergezichten en kuitenbijtende klimmen. Ondanks dat het telkens behoorlijk zwaar was, waren we enorm aan het genieten van het avontuurlijke karakter van deze tocht en de mooie ruwe natuur. Het fijne aan bikepacken is ook dat je constant kan blijven eten. Een uurtje na het ontbijt zochten we altijd een bakkertje op waar we koffie met gebak konden eten, we lunchten uitgebreid bij lekkere restaurantjes, zorgden dat we borrelhappen, biertjes en avondeten kochten in het laatste dorpje van de dag . Op deze manier eten en fietsen we onszelf door de dag heen. De vorige dag hadden we niet kunnen douchen, dus bij een fonteintje ergens halverwege de route in het bos besloten we ons een beetje te wassen. Het was een heerlijke dag. In tegenstelling tot onze vorige hut die midden in het bos stond zonder uitzicht, stond deze hut meer aan de bosrand en hadden we wel een mooie uitzicht over de glooiende heuvels. Kwamen er bij de vorige hut nog de hele tijd fietsers voorbij, hebben we hier geen mens gezien. De borrel bestond uit nacho’s kaasjes en een mooie bijpassende jagermeister, het eten bestond uit een heerlijke pasta. Na nog een avondwandeling te hebben gemaakt waar we een vos en een hert hadden gespot, zette we onze tent op en gingen tevreden slapen.
